فرض کن در جمعه عصری در خزان باشی
تنها ترین آدم یقینا آن زمان باشی
با یاد عشقت او که دیگر از جهان رفته
غمگین ترین انسان دقیقا در جهان باشی
از خاطراتش جان بگیرد غصه اش در دل
مانند رودی از غمش آنجا روان باشی
در هر کجا با یاد او هر لحظه تنهایی
مانند دردی در دلی هر جا نهان باشی
سخت است با یاد عشقت در نم باران
تنهاترین آدم دقیقا در جهان باشی
محمدصادق رزمی