اگر چه مهر تو در عمق جان است
ولی عمرم ز اندوهت خزان است
غمت در قلب من یکی دوتا نیست
که دردت در دلم هر جا عیان است
ز دست غصه ات شاعر شدم من
که از دردت دلم هم ناتوان است
ز برق آن نگاهت وقت رفتن
دو چشمم گریه هایش بی امان است
ز داغ سینه ام با گریه فریاد
غمی در عمق احساسم نهان است
"محمدصادق رزمی"