این غزل را با خودت در زیر بارانم بخوان
با هجوم اشک خود در زیر چشمانم بخوان
قلب تو از رفتنم آواره شد در کوچه ها
درد دوری از مرا در آن خیابانم بخوان
عکس من شاید شود تنها پناه غصه ات
شعر غمگیمن مرا با درد هجرانم بخوان
شهر تهران می شود شهری پر از اندوه من
شعر من را با غمت در قلب تهرانم بخوان
تیتر کیهان میشوی با غصه ات مانند من
چشم غمگین مرا در تیتر کیهانم بخوان
با غم بیماری ام دارم فدایت می شود
درد دوری از مرا با عشق سوازنم بخوان
محمدصادق رزمی