خنده کن با خنده ات دنیا بهشتی می شود
با غمت دنیای من دنیای زشتی می شود
این غزل با بودنت بوی بهاران می دهد
سردی ماه دی ام اردیبهشتی می شود
چشم تو در قلب من یک فتنه بر پا می کند
اینچنین ابروی تو هشتاد و هشتی می شود
طالع این بخت بد با تو پریشان می شود
بخت بد با بودنت نیکو سرشتی می شود
بی تو این باران غم مانند سیلی می شود
قلب من در سیل غم دیوار خشتی می شود
محمدصادق رزمی