گاهی که دلم از غم، غمگین پریشان است
حسم به دلم گوید، از نم نم باران است
در همهمه ی تهران، وقتی که غمت آمد
گفتم به خودم اینرا، از غربت تهران است
گفتند جدایی ها، تاوان غم عشق است
فهمیده دلم دردت، از بابت تاوان است
وقتی دو برابر شد، آوار غمت در دل
در سینه یقین کردم، این از غم آبان است
در فصل خزان هرگاه، دردت دو برابر شد
این را تو بدان ای دوست، از آمدن آن است