ܓܓܓ اِشـــغالگر ܓ <اشعار محمد صادق رزمی>
اشعار و نوشته های محمدصادق رزمی
ܓܓܓ اِشـــغالگر ܓ <اشعار محمد صادق رزمی>
اشعار و نوشته های محمدصادق رزمیپیوندها
- ما گوش شنوای تیترهای تلختریم
- تـــــــا سن پطــرزبــــورگ
- من به خواستنت دچارم
- پس از خط پایان ...
- من ملیحه نیستم اگه این یه خواب خوب ِ تا ابد بذار بخوابم
- ابیات سنگین
- انتها و بوسه
- باران و تگرگ
- نقطه ته خط این نوشته ها میماند تا تنها خواننده اش تو باشی
- دل نوشته
- تیک تاک به افتاب سلامی دوباره خواهم داد...
- ریــوا .:نشرگاه شاعرانه های کوتاه:.
- بانو
برگه‌ها
جدیدترین یادداشتها
همه- پروفایل توییتر twitter "محمدصادق رزمی"
- آبان خبر دارد که من، شیدا و مجنون توام
- که یک من از غمت اینجا،تک و تنها عزا مانده
- دل من تنگ تو شده از نو،تک و تنها به زیر بارانم
- قلب من با بودنت، با زندگی پیوند بود
- از شهر ری تا هفت تیر، دلتنگ چشمانت شدم
- ببین تا آخر عمرم، به اندوه تو می سوزم
- تو همان غصه دل در همه شب های منی
- این دل برای عشقت، در سینه ام مُصِر هست
- سمبل و نماد آسمان دیگر دختری به رنگ آبی بود
بایگانی
- فروردین 1402 1
- آبان 1398 2
- مهر 1398 6
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 1
- خرداد 1398 5
- اردیبهشت 1398 9
- فروردین 1398 5
- اسفند 1397 4
- بهمن 1397 3
- دی 1397 6
- آذر 1397 5
- آبان 1397 6
- مهر 1397 24
- شهریور 1397 9
- مرداد 1397 4
- تیر 1397 13
- خرداد 1397 4
- اردیبهشت 1397 7
- فروردین 1397 8
- اسفند 1396 15
- بهمن 1396 2
- دی 1396 7
- آذر 1396 11
- آبان 1396 10
- مهر 1396 12
- شهریور 1396 7
- مرداد 1396 15
- تیر 1396 12
- خرداد 1396 20
- اردیبهشت 1396 23
- فروردین 1396 23
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 13
- دی 1395 25
- آذر 1395 19
- آبان 1395 22
- مهر 1395 8
- شهریور 1395 11
- مرداد 1395 16
- تیر 1395 13
- خرداد 1395 17
- اردیبهشت 1395 24
- فروردین 1395 12
- اسفند 1394 22
- بهمن 1394 23
- دی 1394 27
- آذر 1394 33
- آبان 1394 42
- مهر 1394 42
- شهریور 1394 41
- مرداد 1394 70
- تیر 1394 64
- خرداد 1394 62
- اردیبهشت 1394 63
- فروردین 1394 77
- اسفند 1393 91
- بهمن 1393 95
- دی 1393 84
- آذر 1393 70
- آبان 1393 52
- مهر 1393 69
- شهریور 1393 79
- مرداد 1393 56
- تیر 1393 38
- خرداد 1393 35
- اردیبهشت 1393 35
- فروردین 1393 16
- اسفند 1392 32
- بهمن 1392 46
- دی 1392 18
- آذر 1392 23
- آبان 1392 32
- مهر 1392 36
- شهریور 1392 31
- مرداد 1392 44
- تیر 1392 40
- خرداد 1392 25
- اردیبهشت 1392 25
- فروردین 1392 9
- اسفند 1391 24
- بهمن 1391 15
- دی 1391 17
- آذر 1391 12
- آبان 1391 12
- مهر 1391 20
- شهریور 1391 28
- مرداد 1391 42
- تیر 1391 33
- خرداد 1391 303
آمار : 512580 بازدید
Powered by Blogsky
کجایی
عشقِ من
کدام ابر می خواهد
تو را امشب ببارد
پشت کدام قطره باران
مخفی شده ای
که هر چقدر اشک میریزم
تو را نمیبینم
"اشغالگر"
محمدصادق رزمی
28 - خرداد‌ماه - 1391 ساعت 08:28
حس خوبی است
وقتی "تو" یی در زندگیت هست
حتی اگر پشت قطره ای باران
که نشانه زلالی است
پنهان شود
تنها کسی است
که هیچ "تو" یی ندارد ...
خیلی با احساس مینویسی محمد صادق
نوشته هات بهم حس آرامش میده
ممنونم
تو واقعا محشری......
اصلا نمیتونم وصف کنم....
میتونم یکی از جمله هات و تو وبلاگم بنویسم؟با ذکر منبع البته
خوشحال میشم این اجازه رو بهم بدی.
شقایق گفت :با خنده نه بیمارم، نه تب دارم
اگر سُرخم چنان آتش، حدیث دیگری دارم
گلی بودم به صحرایی، نه با این رنگ و زیبایی
نبودم آن زمان هرگز نشان عشق و شیدایی
یکی از روزهایی که زمین تبدار و سوزان بود
و صحرا در عطش می سوخت تمام غنچه ها تشنه
ومن بی تاب و خشکیده تنم در آتشی می سوخت
ز ره آمد یکی خسته به پایش خار بنشسته
و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود ز آنچه زیر لب می گفت
شنیدم سخت شیدا بود، نمی دانم چه بیماری
به جان دلبرش افتاده بود- اما
طبیبان گفته بودندش
اگر یک شاخه گل آرد
ازآن نوعی که من بودم
بگیرند ریشه اش را و
بسوزانند
شود مرهم
برای دلبرش آن دم
شفا یابد
چنانچه با خودش می گفت بسی کوه و بیابان را
بسی صحرای سوزان را به دنبال گلش بوده
و یک دم هم نیاسوده که افتاد چشم او ناگه
به روی من
بدون لحظه ای تردید شتابان شد به سوی من
به آسانی مرا با ریشه از خاکم جداکرد و
به ره افتاد
و او می رفت و من در دست او بودم
و او هرلحظه سر را
رو به بالاها
تشکر از خدا می کرد
پس از چندی
هوا چون کوره آتش زمین می سوخت
و دیگر داشت در دستش تمام ریشه ام می سوخت
به لب هایی که تاول داشت گفت:اما چه باید کرد؟
در این صحرا که آبی نیست
به جانم هیچ تابی نیست
اگر گل ریشه اش سوزد که وای بر من
برای دلبرم هرگز
دوایی نیست
واز این گل که جایی نیست ؛ خودش هم تشنه بود اما!!
نمی فهمید حالش را چنان می رفت و
من در دست او بودم
وحالا من تمام هست او بودم
دلم می سوخت اما راه پایان کو ؟
نه حتی آب، نسیمی در بیابان کو ؟
و دیگر داشت در دستش تمام جان من می سوخت
که ناگه
روی زانوهای خود خم شد دگر از صبر اوکم شد
دلش لبریز ماتم شد کمی اندیشه کرد- آنگه
مرا در گوشه ای از آن بیابان کاشت
نشست و سینه را با سنگ خارایی
زهم بشکافت
زهم بشکافت
اما ! آه
صدای قلب او گویی جهان را زیرو رو می کرد
زمین و آسمان را پشت و رو می کرد
و هر چیزی که هرجا بود با غم رو به رو می کرد
نمی دانم چه می گویم ؟ به جای آب، خونش را
به من می داد و بر لب های او فریاد
بمان ای گل
که تو تاج سرم هستی
دوای دلبرم هستی
بمان ای گل
ومن ماندم
نشان عشق و شیدایی
و با این رنگ و زیبایی
و نام من شقایق شد…
_________________
قشنگ بود و البته غمگین..
اشک ریختن نه نشان از غم است و نه نشان از ناتوانی
تمام حجم معنای اشک را وقتی میفهمم که بی ثمر تنها میبارد ..
کاش روزی از پس این ابرهای سیاه که میبارند َ کنارم آیی ..
خدایا
بخت من سالهاست که خواب است
بیدارش نمی کنی؟؟؟
خیلی خوب مینویسی مهندس
میخواستم خواهش کنم اجازه بدید این اپتونو منم اپ کنم البته با درج منبع به اسم خودتون